Jazda konna, westernowa

Jazda westernowa dominuje w takich krajach jak Ameryka, Argentyna, Australia, Nowa Zelandia i częsc Afryki, gdzie konia nadal używa się do pracy z bydłem. Zainteresowanie nia jest też w innych krajach, gdzie jezdzcy chca dosiadać lekkiego, zrównoważonego i reagujacego na polecenia konia oraz spróbować różnych jezdzieckich możliwosci, jakie oferuje jazda westernowa. Jazda w stylu "western" wywodzi się z potrzeb pionierów osadnictwa w Ameryce. Ich przeżycie zależało od koni- transport, polowanie w celu zdobycia żywnosci, pózniej przy wypasie i kontroli wielkich stad bydła. Musieli mieć wygodne siodła, by móc siedzieć w nich przez wiele godzin, a także posiadać konie szybkie i reagujace na polecenia, jednoczesnie spokojne i łatwe w prowadzeniu. Umiejętnosci, których koń i jezdziec musieli się nauczyć, by przeżyć, tworza podstawy organizowanych obecnie zawodów w jezdzie westernowej. Jeżdżac ta technika, jezdziec jezdzi w strzemionach dłuższych niż w jezdzie sportowej. Wodze trzymane sa w jednym ręku, druga jest wolna, by łapać bydło, strzelać z broni itp., koń jest kontrolowany głównie dosiadem i ciężarem jezdzca, a nie rekami i nogami. Koń westernowy nie ma tradycyjnej, poprawnej, zaokraglonej sylwetki. Porusza się lekko i swobodnie, a jezdziec trzyma wodze zupełnie luzno. Sa one używane bardziej jako pomoc, niż kontakt z końskim pyskiem. Zawody w jezdzie westernowej sprawdzaja wszystko, poczynajac od zdolnosci konia do wykonywanie skomplikowanych cwiczeń na wodzach oraz zbierania i kontrolowania bydła, skończywszy na umiejętnosci wykonywania slalomu między rzędem beczek. Organizowane sa mistrzostwa swiata i Europy, a także wiele regionalnych i narodowych zawodów. Wielu jezdzców wpada w sidła jazdy westernowej. Uczac się stylu jazdy, ćwicza także umiejętnosci "Dzikiego Zachodu", takie jak wiazanie liny, strzelanie z bata, rzucanie nożem i toporem czy szybkie wyciaganie i odbezpieczanie broni. Zaskakujace jest, co może podsunać wyobraznia siedzacemu w westernowym siodle nawet emerytowanemu już jezdzcowi! Każdy koń może byc użyty do jazdy westernowej, ale nie każdy ma temperament i odziedziczone zdolnosci do wszystkich westernowych zawodów. Amerykański Quarter Horse to popularny i bardzo dobry wybór - koń ten jest szybki, energiczny, elastyczny, inteligentny i ma wrodzony "zmysł bydła", co ułatwia odnoszenie sukcesów w zawodach. Inne amerykańskie typy koni, takie jak Appaloosa, Paint horse i Pinto również wypadaja dobrze. Praktycznie każdy koń, który zostanie nauczony reagowania na ciężar i dosiad bardziej niz rękę i nogę, może startować w pokazach. Jako jezdziec musisz mieć zmysł równowagi i cierliwosć, by wypracować ze swym koniem silny, partnerski zwiazek, co pozwoli twoim poleceniom być niezauważalnymi dla obserwatorów, jesli zainteresujesz się zawodami w łapaniu bydła, konieczna jest ogólna sprawnosć fizyczna. W większosci westernowych klas pokazowych koń musi mieć specyficzne, westernowe chody - sa to po prostu spokojny, wolny kłus i galop. Oba chody zostały wymyslone dla wygody jezdzca oraz by ograniczyć zużycie końskich nóg i stawów. W większosci dyscyplin koń szkolony jest, by rozciagnac i zaokraglić ruchy, ale w jezdzie westernowej ruchy konia sa spokojne, z mniejsza niż normalnie akcja stawów kolanowych i skokowych. Inne klasy wymagaja od konia umiejetnosci wykonania różnorodnych westernowych ruchów- szybkiego zwrotu na zadzie o 180 stopni, piruetu, czyli zwrotu o 360 stopni, chodów bocznych, cofania, zmiany nogi w locie i bardzo efektywnego zatrzymania z poslizgiem. Informacje o jezdzie westernowej pochodza z ksiażki "Praktyczny podręcznik jazdy konnej" wydawnictwa RTW. Jazda w stylu western staje się z roku na roku coraz bardziej popularna, zyskując sympatyków na całym świecie. Jazda w stylu westernowym praktykowana dziś, ma niewiele wspólnego z użytkową szkołą jazdy sprzed lat. Jednak jej gółwne zasady przetrwały do czasów współczesnych. A filozofia sprowadza się do tego, aby podczas jazdy możliwie w jak najmniejszym stopniu oddziaływać na konia. Dlaczego? Żeby ingerencja jeźdżca nie zahamowała rozwoju wrodzonych talentów konia. Wjeździe westernowej wyóżnia się dwa style jazdy: Kalifornia Style, który nieco przypomina klasyczną angielską szkołę jazdy, oraz dużo bardziej komfortową Teras Style, która przetrwała w okolicach górzystych,o nie równym podłożu. KOŃ DLA WSPÓŁCZESNEGO KOWBOJA Idealny koń do jazdy westernowej nie jest zbyt duży (około 155 cm w kłębie), ma mocny zad, dobrze rozwiniętą pierś i długą szyję. To koń zwinny i szybki, bardzo posłuszny, o wyważonym temperamencie. Powinien być inteligentny, aby w lot pojmować komendy jeźdźca i równie szybko spełnić jego wolę. Powinien także dla jego wygody mieć wygodne "miękkie" chody. WŁAŚCIWA POSTAWA Warunkiem udanego ujeżdżenia pod kątem jazdy western jest właściwe utrzymanie konia. Powinien on być chowany przez cały rok na otwartej przestrzeni albo w otwartej stajni, z której mógłby wychodzić na pastwisko w dowolnym momencie-tak, aby mógł do woli zaspokajać swą potrzebę ruchu i nie musiał odreagowywać tego zewu dopiero podczas pracy z nim. Także kontakt z innymi końmi oraz urozmaicony plan zajęć, pozytywne z punktu widzenia jego psychicznego rozwoju, to warunki, które należy mu zapewnić, aby wychować go na prawdziwie "westernowego" wierzchowca EKWIPUNEK "WESTERNOWEGO" KONIA ==> Ogłowia Zarówno ogłowia typu wędzidłowego jak i uździenice wyposażone są w ścięgrze różnej długości. Drugim roku ujeżdżania koniom zakłada się bosal, ogłowie bezścięgierzowe działające na zasadzie dźwigni. Jeździec używa pomocy w wodzach. ==> Siodło i czaprak Siodło amerykańskie jest głębokie, wygodne i - to co najbardziej charakterystyczne - ciężkie. Ponieważ jednak jest duże, ciężar ten rozkłada się równomiernie na grzbiet konia. Czaprak, zwany "padem", jest bardzo gruby (kilka centymetrów) centymetrów dobrze chroni grzbiet zwierzęcia. ==> Strzemiona Nisko zawieszone strzemiona wiszą na szerokich puśliskach, zwanych "fenders". W jeździe w stylu teksańskim łydki jeźdźca nie dotykają brzucha konia: są wystawione ku przodowi. Jeździec tyka nimi konia tylko podczas używania pomocy. NAJWIAŻNIEJSZ KLASY POKAZOWE W STYLU WESTERN ==> PLEASURE Klasa najniższa (koń musi być przyjemny do jazdy). Prezentacja konia w trzech podstawowych typach chodu: "walk" (stęp), "jog" (kłus) i "Lope" (galop). Oceniane są start, poprawna postawa, równowaga, dyscyplina. ==> TRIAL (SZLAK) Zręcznościowy tor przeszkód, gdzie przeszkodami są obiekty, które można napotkać podczas jazdy w terenie, np. brama, mostek, kładka itp. ==> REINING "Prowadzenie wodzami", wyższa szkoła jazdy westernowej. Konkurs ujeżdżania z lotnymi zmianami nogi w galopie, szybkimi piruetami, paradami z galopu, zwrotami na zadzie, i cofaniem. ==> WESTERN RIDING W tej klasie koń i jeździec imitują pracę na ranczo. Konkurs zręcznościowy łączący elementy prezentacji typu pleasure z zestawem obowiązkowych ćwiczeń. ==> CUTTING HORSE Konkurs "kowbojski" polegający na wyodrębnieniu z pasącego się stada zwierząt jednego osobnika. ==> WORKING COW HORSE Elementy konkursu typu rining, prezentowane podczas przepędzania bydła. ==> BARREL RACE (albo REACING) Wyścig na czas wokół beczek ustawionych w trójkącie. ==> POLE BENDING Slalom na czas wzdłuż słupków ustawionych w prostej linii.

Subskrypcja reklama wspolpraca